نویسنده: حسين مجدوبي |مترجم : علی سرداری

داستان موشک مافوق صوت یمنی

در ۱۴ مارس ۲۰۲۴، سخنگوی شورای امنیت ملی در کاخ سفید، جان کربی، اظهارات حوثی‌ها مبنی بر در اختیار داشتن یک موشک مافوق صوت را تکذیب کرد، زیرا او معنی داشتن این سلاح را می‌داند و در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ حوثی‌ها از این موشک برای حمله به عمق موجودیت اسرائیل استفاده می‌کنند. اتفاقی که با توجه به اوضاع پرتنش در خلیج فارس و خاورمیانه باعث وحشت نسبی غرب می شود.

ماجرا اما از ۱۴ مارس زمانی آغاز شد که خبرگزاری روسی نووستی از یک منبع یمنی گزارش داد که این کشور دارای سلاح مافوق صوت است و نوشت: «نیرو‌های یمنی موشکی با سرعت مافوق صوت ۸ ماخ، حدود ده هزار کیلومتر در ساعت آزمایش کردند.»

 وی ادامه داد: «تولید آن و وارد کردن چنین موشک‌هایی به زرادخانه نظامی ما برای استفاده در حملات در دریای سرخ، دریای عرب و خلیج عدن و هدف آن نیز حمله به سایت‌ها در اسرائیل است.»

اما اگر حوثی‌ها برخی از این موشک‌ها را در اختیار داشته باشند، می‌توانند در اسرائیل رعب و وحشت ایجاد کنند و باب المندب را به طور کامل به روی ناوبری بین‌المللی ببندند.
رسانه‌های عربی به این رویداد اهمیتی ندادند و به انتشار یک خبر کوچک در این باره بسنده کردند، زیرا رسانه‌های عربی معمولاً به اخبار مربوط به نوع سلاح‌های جدیدی که در خاورمیانه ظاهر می‌شوند اعتماد ندارند و ممکن است دلیل این بی توجه ای ، همین باشد.
اما به گفته جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی در کاخ سفید، واشنگتن مجبور شد این خبر را رد کند.
خروج این مقام ویژه نماد‌های زیادی دارد، زیرا او سخنگوی شورایی است که بر امنیت ایالات متحده و غرب نظارت می‌کند.
در نهایت نیز واشنگتن به یک تکذیب ساده راضی نشد در همان روز، آسوشیتدپرس به نقل از سخنگوی پنتاگون، سابرینا سینگ گفت: «ما هیچ نشانه‌ای نداریم که حوثی‌ها موشک‌های مافوق صوت دارند.

 اما پنتاگون که نگران غافلگیری بووده و از تبعات آن آگاه است، راه را برای گمانه زنی بدترین اتفاق باز گذاشت، کما این که نیویورک تایمز به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی در آن زمان گفت: «حوثی‌ها آزمایشی یک موشک میان برد جدید را انجام داده بودند. » و در ادامه دست به ایجاد ابهام در مورد نوع آن موشک ها زدند.
سی‌ان‌ان نیز در ادامه به نقل از یک مقام ارشد نظامی گفته بود: «حوثی‌ها همچنان ما را غافلگیر می‌کنند و ما نمی‌دانیم آن‌ها چه سلاح‌هایی دارند».
اما شاید تکذیب رسمی خبر دستیابی حوثی‌ها به موشک‌های مافوق صوت توسط واشنگتن به دو دلیل است:

اولی مساله بار روانی و ذهنی است و واشنگتن نمی‌تواند ایده دستیابی حوثی‌ها به موشک‌های مافوق صوت را قبل از ایالات متحده بپذیرد.
صنعت نظامی اولین کشوری که موشک‌های مافوق صوت را در اختیار داشت روسیه بود که از سال ۲۰۱۷ به خصوص با موشک زیرکون شروع شد، سپس چین و ایران در ماه مارس ۲۰۲۳ اعلام کردند، به این فناوری دست پیدا کردند  و بعدتر نیز کره شمالی نیز دستیابی به  آن را اعلام کرد.
این در حالی است که ایالات متحده، دستیابی به اولین موشک مافوق صوت واقعی را در آوریل ۲۰۲۴ اعلام کرد، و این یک موشک MAKO است که توسط لاکهید مارتین تولید می‌شود تا جنگنده‌های F-۳۵ و F-۲۲ و شاید زیردریایی‌ها و کشتی‌ها را در آینده تامین کند.
آندری کلینتسویچ، کارشناس نظامی و رئیس مرکز مطالعات درگیری‌های نظامی و سیاسی در مسکو در مارس گذشته گفت:« نه تنها واشنگتن تردید داشت که حوثی‌ها این سلاح را در اختیار داشته باشند، بلکه حتی کارشناسان روسی نیز در این زمینه تردید دارند. «

 در روسیه اما این موشک ها در برابر اوکراین، و همچنین در طول تمرین و رژه در چین و کره شمالی به نمایش گذاشته شدند.
آندری کلینتسویچ، هم چنین می گوید که:« من شک دارم که آیا گروه حوثی صلاحیت‌های لازم را در زمینه علم مواد و متالورژی حرارتی برای تولید مستقل چنین موشک‌هایی دارد یا خیر سلاح‌های مافوق صوت و به سرعت آن‌ها را در خدمت قرار دهید.»

اما در نهایت همه تردید‌ها در ۱۵ سپتامبر، زمانی که حوثی‌ها به اسرائیل حمله کردند، برطرف شد.
البته این موشک ممکن است تولید یمن باشد یا مربوط به تحویل موشک‌های مافوق صوت آماده توسط ایران به حوثی‌ها باشد یا قطعات این موشک بر اساس فناوری ایران در یمن مونتاژ شده باشد.
در هر حال اکنون واقعیت اصلی این است که حوثی‌ها دارای موشک‌های مافوق صوت هستند که در دسترس کشور‌هایی به اندازه فرانسه و بریتانیا نیست.
دلیل دوم تکذیب آمریکایی ها اما شاید این است که در تغییر فناوری موشک‌های مافوق صوت ، یک سری دگرگونی مشهود است، زیرا آن‌ها موشک‌هایی هستند که به دلیل سرعت و قدرت مانور برترشان، هنوز هیچ سیستم ضد موشکی نمی‌تواند آن‌ها را ردگیری کند.
این بدان معناست که نه ناوشکن‌های آمریکایی در دریای سرخ و شرق مدیترانه که دارای سامانه دفاعی «سپر موشکی» ایجیس هستند و نه «سیستم‌های دفاعی اسرائیل» موفق به ردگیری موشک یمنی نشدند که مسافت ۲۰۴۰ کیلومتری را در ۱۱ و نیم دقیقه طی کرد.

بنابراین، اگر حوثی‌ها تعدادی از این موشک‌ها را در اختیار داشته باشند، می‌توانند رعب و وحشت را در اسرائیل بپاشند و باب المندب را به طور کامل به روی ناوبری بین‌المللی ببندند، علاوه بر این خطری که برای کشتی‌های آمریکایی در صورت تصمیم انصارالله برای هدف قرار دادن آن‌ها ایجاد می‌کند.
واشنگتن نیز فراتر از همه این‌ها معتقد است، از گسترش موشک‌های مافوق صوت و در اختیار داشتن آن‌ها توسط تعدادی از کشور‌ها می‌ترسد، و می تواند همانطور که در حال حاضر در مورد موشک‌هایی که ایران و ترکیه تولید می‌کنند و نقش آن‌ها در جنگ روسیه و اوکراین اتفاق می‌افتد، برای آمریکا باعث دردسر شود.
البته استفاده حوثی‌ها از این موشک، اسرائیل را به دقت در مورد امکان‌پذیری جنگ با ایران و یا آغاز جنگ آمریکا علیه این کشور پارسی به فکر می‌اندازد. در طی چند سال، حوثی‌ها منبع واقعی نگرانی پنتاگون بودند، در پایان نوامبر ۲۰۱۷، حوثی‌ها فرودگاه ریاض را با یک موشک بالستیک در طول جنگ طوفان قاطع بمباران کردند و “نیویورک تایمز” در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۱۷ با امضای سه نفر از کارشناسان اعلام کرد که سامانه پاتریوت در ردگیری موشک یمنی ناکام بوده و زنگ خطر را به صدا درآوردند که سامانه‌های پاتریوت دیگر در سطحی نیستند و این برای اتباع آمریکایی خطرناک است و این مساله برای دفاع به این سیستم از جمله THAAD متکی است.
هفت سال بعد، در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، حوثی‌ها نگرانی‌های پنتاگون را دوچندان می‌کنند، زیرا تمام سیستم‌های پیشرفته آن‌ها موشکی را که به اسرائیل اصابت کرد، شناسایی نکردند.
در نهایت نیز این داستان موشک های یمن است که کاخ سفید به سرعت دستیابی حوثی‌ها را در مارس گذشته ، برای دفاع از غرور صنعت نظامی آمریکا، به آن را رد کرد و امروز پس از ۱۵ سپتامبر به واقعیت تبدیل شد.
تاریخ صنعت تسلیحات و تاریخ جنگ‌ها ثابت می‌کند که گروهی به نام حوثی‌ها پیش از واشنگتن دارای موشک مافوق صوت بودند و یمن پس از روسیه دومین کشوری است که در تاریخ جنگ‌ها از موشک مافوق صوت استفاده می‌کند.

منبع: القدس العربی

مطالب مرتبط

صدیقه وسمقی

در اصطلاح سیاسی، انقلاب یعنی تغییر رژیم، تغییر نظام سیاسی با خیزش و قیام مردم. وقتی تغییر یک رژیم سیاسی ضرورت پیدا می‌کند، مسلما خوب است که چنین تغییری صورت بگیرد

د. هاني الروسان | مترجم: علی سرداری

اشتیاق ناگهانی واشنگتن به دمشق و تعداد ابتکارات حسن‌نیت ایالات متحده در قبال دولت جدید سوریه، و همچنین ازسرگیری گفتگوها با حماس برای انعقاد یک توافق واقعی – این بار برای تبادل اسرا و آتش‌بس – ما را به این باور می‌رساند که ممکن است روزی آمریکا پشیمانی شدید خود را از اقدام شنیعش در آزار و اذیت القاعده و مهم‌ترین شاخه‌های آن، یعنی جنبش داعش، نشان دهد؛ جنبشی که چیزی جز تجسم مادی فلسفه ساموئل هانتینگتون در مورد «برخورد تمدن‌ها» نبود. این تجسم شتاب‌زده پدید آمد تا آثار حماقت یا خطای شاگردش، فرانسیس فوکویاما، درباره «پایان تاریخ» را از بین ببرد، مفهومی که به نظر می‌رسد نزدیک‌تر از آن چیزی است که ما تصور می‌کنیم.

مطالب پربازدید

مقاله