ملی مذهبی _ در حالی که جامعه بینالمللی بارها نسبت به افزایش آمار اعدامها در ایران هشدار داده است، آمارهای جدید نشان میدهد که در سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۱۵۰ زندانی در زندانهای ایران اعدام شدهاند.
زندانیان کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» سهشنبه ۵ فروردین/۲۵ مارس برای شصت و یکمین هفته متوالی در اعتراض به اعمال مجازات مرگ در زندانهای ایران و استفاده حکومت جمهوری اسلامی از اعدام برای سرکوب اقلیتها و صداهای معترض و مخالف، دست به اعتصاب غذا زدند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» با انتشار بیانیهای در نخستین سهشنبه سال ۱۴۰۴، گزارشی تکاندهنده از موج اعدامها در سال ۱۴۰۳ ارائه کرده است. بر اساس این بیانیه، طی سال گذشتهی خورشیدی بیش از ۱۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام در زندانهای سراسر ایران به دار آویخته شدند. در میان این اعدامشدگان، ۳۸ زن نیز وجود داشتند. همچنین ۱۳۵ نفر از شهروندان بلوچ و ۱۰۴ نفر از هموطنان کُرد قربانی این چرخهی مرگ شدند.
از این تعداد، ۵ زندانی سیاسی و عقیدتی اعدام شدهاند و ۸ نفر نیز در ملأعام و به شیوهای قرونوسطایی حلقآویز شدند؛ روشی که همواره با واکنش گستردهی نهادهای حقوق بشری روبهرو شده است.
این کارزار تأکید کرده است که ۸۵ درصد از اعدامهای سال ۱۴۰۳ در دورهی «ریاستجمهوری پزشکیان» صورت گرفته است. این آمار نشان میدهد که تغییر جناحها در ساختار قدرت جمهوری اسلامی تأثیری در کاهش اعدامها نداشته و سیاست سرکوب و حذف همچنان ادامه دارد.
به همین مناسبت، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» اعلام کرده است که در شصتویکمین هفتهی پویش خود، سهشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴، زندانیان در ۳۸ زندان کشور دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
این زندانها شامل اوین، قزلحصار، کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اراک، خرمآباد، اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز، نظام شیراز، عادلآباد شیراز، برازجان، رامهرمز، بم، کهنوج، طبس، مشهد، گنبدکاووس، قائمشهر، رشت، رودسر، حویق تالش، دیزلآباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، سقز، بانه، مریوان و کامیاران است.
کارزار در پایان از تمامی نهادها و فعالان حقوق بشری و مدنی خواسته است تا در سال جدید، با جدیت و اقدامات عملیتری علیه حکم ضد انسانی اعدام وارد عمل شوند و در راه پایان دادن به چرخهی مرگ، همراه شوند.
بر اساس بیانیه منتشرشده از سوی کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، از میان این افراد ۱۳۵نفر از شهروندان بلوچ و ۱۰۴ نفر از شهروندان کُرد بودند. همچنین، ۳۸ زن در میان اعدامیان سال گذشته دیده میشوند. در کنار این آمار، ۵ زندانی سیاسی–عقیدتی نیز اعدام شدهاند و ۸ مورد اعدام در ملأ عام صورت گرفته است.
این کارزار که بیش از یک سال است فعالیت خود را آغاز کرده، در شصتویکمین هفته خود اعلام کرده است که روز سهشنبه ۵فروردین۱۴۰۴، زندانیان در ۳۸ زندان کشور دست به اعتصاب غذا خواهد زد.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در گزارش خود تأکید کرده که ۸۵درصد از اعدامهای سال ۱۴۰۳ در دوران ریاست جمهوری مسعود پزشکیان رخ داده است. این مسئله بار دیگر نشان میدهد که جناحهای مختلف در ساختار جمهوری اسلامی، تفاوتی در سرکوب و اجرای احکام اعدام ندارند و سیاست کشتار همچنان ادامه دارد.
فعالان این کارزار با تأکید بر ایستادگی در برابر حکم اعدام، از تمامی سازمانهای حقوق بشری، نهادهای مدنی، احزاب و فعالان سیاسی خواستهاند که در سال جدید اقدامات عملیتری برای مقابله با این روند انجام دهند. آنها امیدوارند که سال ۱۴۰۴، نقطه پایانی بر اعدام و سرکوب و گامی به سوی آزادی باشد.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» که بهصورت هفتگی فعالیت میکند، در تازهترین اقدام خود، اعلام کرده که زندانیان در ۳۸ زندان مختلف کشور، از جمله اوین، قزلحصار، تهران بزرگ، عادلآباد شیراز، ارومیه، تبریز و مشهد، به اعتصاب غذا خواهند پیوست.
اعدام گسترده زندانیان در ایران، در حالی انجام میشود که اعتراضات به احکام سنگین قضایی و روند فزاینده اعدامها همچنان ادامه دارد. بسیاری از نهادهای بینالمللی، از جمله سازمان ملل و عفو بینالملل، بارها خواستار توقف این سیاستهای سرکوبگرانه شدهاند، اما مقامات جمهوری اسلامی همچنان به اجرای این احکام ادامه میدهند.با تداوم سیاستهای سرکوبگرانه حکومت و افزایش موج اعدامها، نگرانیها درباره تشدید خشونت و ادامه این روند در سال جدید بیش از پیش افزایش یافته است.
آمار واقعی اعدامها در ایران شفاف نیست
مایساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، نخستین گزارش خود را سهشنبه ۲۸ اسفند در شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه داد.مایساتو در این گزارش بر چهار محور اصلی تمرکز کرد: اعدامهای گسترده، تبعیض سیستماتیک علیه زنان و اقلیتها، فقدان شفافیت و سرکوب مخالفان جمهوری اسلامی.
او در گزارشش اعلام کرد که ایران با بیش از ۹۰۰ اعدام در سال ۲۰۲۴ بالاترین نرخ اجرای حکم اعدام نسبت به جمعیت در جهان را داشته و سرعت این اعدامها همچنان در حال افزایش است. به گفتهی ساتو، حدود ۵۰ درصد از اعدامها مربوط به جرایم مرتبط با مواد مخدر بوده و بقیه عمدتاً شامل اتهاماتی مانند قتل، جرایم امنیتی و جنسی هستند؛ اتهاماتی که بهسختی با تعریف «جدیترین جرائم» در استانداردهای بینالمللی همخوانی دارند.
گزارش ساتو همچنین بر تبعیضهای همپوشان علیه زنان و اقلیتهای قومی و مذهبی از جمله بلوچها، کردها، عربها، بهاییان، نوکیشان مسیحی و سنیمذهبان تأکید کرده است. به گفته او، این گروهها با بازداشتهای خودسرانه، محاکمات ناعادلانه و صدور احکام اعدام مواجهاند.
از دیگر نکات مهم گزارش، اعدام ۳۰ زن در سال گذشته و ثبت ۱۷۹ مورد زنکشی بود. ساتو همچنین به فقدان شفافیت کامل در ایران اشاره کرد و گفت تنها ۱۰ درصد از اعدامها به طور رسمی اعلام میشوند.
او با انتقاد از سرکوب جامعه مدنی، هنرمندان و خبرنگاران، خواستار احترام جمهوری اسلامی به آزادی بیان، تشکلیابی و تجمع مسالمتآمیز شد و تأکید کرد که سرکوب و آزار خانوادههای فعالان حقوق بشر باید فوراً متوقف شود.
ساتو البته گفت:با وجود سرکوب شدید، مردم ایران همچنان مقاومتی قابل توجه از خود نشان میدهند و این نشانهی آگاهی فزاینده و عزم آنها برای دفاع از حقوقشان است.
متن کامل این بیانیه را در زیر بخوانید:
کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” در نخستین هفتهی سال ۱۴۰۴، آمار اعدامهای سبعانهی حکومت اعدامی در سال ۱۴۰۳ را به این شرح اعلام میکند: در سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۱۵۰ زندانی محکوم به اعدام، از جمله ۳۸ زن، به دار آویخته شدند. از میان آنان، ۱۳۵ نفر از هموطنان بلوچ و ۱۰۴ نفر از هموطنان کُرد بودند. همچنین ۵ زندانی سیاسی–عقیدتی اعدام و ۸ تن از زندانیان در ملأ عام، به شیوهای قرونوسطایی، حلقآویز شدند.لازم به ذکر است که حدود ۸۵ درصد از اعدامهای سال ۱۴۰۳ در دوران “ریاستجمهوری” پزشکیان صورت گرفته است. این خود نشان میدهد که جناحهای این حکومت در کشتار و اعدام مردم ایران هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
ما، اعضای کارزار “سهشنبههای نه به اعدام”، متحد و یکصدا و با تمام توان، در برابر حکم ضدانسانی اعدام ایستادهایم و از تمامی احزاب، سازمانها، تشکلها و فعالان سیاسی، حقوق بشری، مدنی، صنفی، دادخواهان و… که دغدغهی “حق حیات و حقوق بشر” و مخالفت با اعدام دارند، میخواهیم که در سال جدید اقدامات عملی و مؤثرتری برای مقابله با اعدام انجام دهند؛ به امید اینکه سال ۱۴۰۴، سال پایان سرکوب و اعدام و آغاز آزادی برای ایران باشد.
کارزار “سهشنبههای نه به اعدام”، در شصتویکمین هفتهی خود، روز سهشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴، در ۳۸ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهد زد:زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرمآباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادلآباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند زنان و مردان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان دیزلآباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، و زندان کامیاران.
هفتهی شصتویکم
سهشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۴
کارزار سهشنبههای نه به اعدام